“SPONSORING IS EEN EXTRA DIMENSIE AAN ZAKELIJKE EN PRIVÉLEVEN”

Frank Rosmolen, CEO bij hoofdsponsor Tsubaki

Hij is niet vaak in de gelegenheid om naar De Bongerd te komen, zegt Frank Rosmolen verontschuldigend. Een internationale onderneming runnen en een eveneens internationaal gezin maken dat hij de club veelal op afstand volgt. “Maar ik ben er voor mijn gevoel toch heel erg dichtbij”, verklaart Frank. Een interview uit de presentatiegids van BVV Barendrecht.

Ook de kampioenswedstrijd volgde hij van ver, op het familieadres van zijn Italiaanse vrouw waar een van zijn dochters met schoonzoon en kleinkind woont. “Al na een paar minuten kreeg ik de eerste appjes binnen. Ik zei tegen mijn vrouw: volgens mij kunnen we alvast een flesje wijn open trekken!”

De voorlaatste wedstrijd, thuis tegen TOGB, was de Tsubaki-CEO wel van de partij. Naast de vreugde over de resultaten na het laatste fluitsignaal genoot Frank van de sfeer op de tribune. “De jeugd zat achter me, het team dat later nog Nederlands kampioen is geworden. Die waren zó enthousiast!” Een enkele keer trekt hij spontaan naar de voetbalclub: “Ik ben wel een beetje impulsief, kan op zaterdag ineens besluiten om naar de BVV te gaan. Om er dan op De Bongerd achter te komen dat het eerste elftal helemaal niet thuis speelt… Dan ga ik toch even bij andere teams kijken. Het is mooi om te zien hoeveel werk er binnen de club verzet wordt.”

Sportiviteit en verenigingsleven
Met de ondersteuning van de BVV toont Tsubaki, internationaal marktleider in industriële kettingen en aandrijfcomponenten voor auto’s, vooral zijn maatschappelijk gezicht. “We zijn geen sponsor geworden om meer kettingen te verkopen, maar voor de sportiviteit en het verenigingsleven. De zakelijke en sportieve mengeling kun je niet in geld uitdrukken, dat ontstaat gewoon. Daar word je als multinational misschien niet direct wijzer van, maar het is wel een extra dimensie aan je zakelijke en privé leven”, vindt Frank.

Afgelopen seizoen verlengde Tsubaki het hoofdsponsorschap tot en met de zomer van 2026. In de wetenschap dat de club dan 100 jaar bestaat, wilde Frank de sponsoring graag continueren. “Maar het is wel mijn laatste handtekening geweest, want ik ga in maart 2026 met pensioen”, zegt de bijna 67-jarige directeur. Formeel kan hij in november van dit jaar al stoppen, maar gezien de ontwikkelingen binnen het bedrijf heeft Frank zijn CEO-schap bij Tsubaki verlengd tot maart 2026. “ We gaan uitbreiden, bedrijven aankopen en een sterkere organisatiestructuur neerzetten. Ik wil dat karwei graag afmaken. Ik zie het maar als een verlenging van een voetbalwedstrijd; die 2×15 minuten kan er na al die inspanningen nog wel bij!”

Na het voorjaar van 2026 sluit Frank een periode van meer dan 45 jaar bij Tsubaki af. “Dat is niet meer van deze tijd, haha! Maar ik ben er vooral super trots op dat ik niet de enige ben. In oktober hebben we een bedrijfsfeest waarin we 5 anderen in het zonnetje zetten die 40 jaar in dienst zijn”, looft Frank. “Die heb ik dus allemaal binnen zien komen. Met sommigen heb ik nog direct samengewerkt, want ik ben zelf ook in het magazijn begonnen.”

Kappertje spelen
Dat hij ooit de leiding zou hebben over de Europese activiteiten van een multinational, zag er op de lagere school niet naar uit. Er kwam een vroegtijdig einde aan zijn schooltijd op de OLS, vlakbij de weegbrug langs de 1e Barendrechtseweg, waar hij elke dag heen fietste vanaf zijn ouderlijk huis aan de Prins Bernhardstraat. “Meester Roest was de hoofdmeester, die woonde ook bij ons in de straat. Mijn broer Bert had een keukenschaar gepakt en het hoofd van de dochter van de hoofdmeester kort geknipt bij het kappertje spelen… Meester Roest was dus nogal boos op mijn vader. Terecht, maar daardoor moest ik van school af”, lacht Frank.

Hij ging naar Dordrecht en Rotterdam, bleef een aantal keer zitten en moest zijn examens meerdere malen herkansen. Dat op sommige instellingen alle strengheid weer werd losgelaten, zorgde ervoor dat het aanvankelijk atheneum-advies weer vakkundig om zeep werd geholpen. “Bij alle herkansingen haalde ik een gigantisch mooie cijferlijst. Het was toch een kwestie van weinig focus”, denkt Frank.

Nadat hij zijn MEAO-diploma haalde – uiteraard na een herkansing – ging hij in het magazijn werken van het bedrijf dat zijn vader later aan het Japanse Tsubaki zou verkopen. Midden jaren ’90 werd hij verkoopleider, om een paar jaar later door te groeien tot directielid. Rond die periode stopte zijn vader als commissaris van het bedrijf dat hij had verkocht. “Ik had de passie om zelf ook het bedrijf succesvol te maken en de fijne werksfeer te behouden. Ondanks dat we een Japans-Aziatische multinational zijn, hebben we hier toch nog een familiecultuur waarin we een persoonlijke band met elkaar hebben.”

Felicitaties
Misschien dat er na zijn pensionering weer wat meer ruimte komt om wat vaker naar de BVV te komen. “Ik vind het er gezellig, hou van voetbal, vind het leuk om er te zijn. Als het spelletje begint, ben ik ook wel fanatiek”, vertelt Frank. In dat kader moet de promotie van Barendrecht 1 naar het hoogste niveau hem ook aanspreken. “Natuurlijk is het mooi dat je weer eens promoveert. Ik heb de voorzitter een briefje gestuurd, om hem namens ons te feliciteren. Want iedereen denkt dat het vanzelf gaat, maar dat is natuurlijk niet zo. Dit was een klein gebaar om dat te benadrukken.”