JOEY JONGMAN EN DANNY MONSTER: ERVARING, VRIENDSCHAP EN VOETBALPLEZIER

Ze zijn de twee absolute routiniers in het eerste elftal van BVV Barendrecht en zijn al jaren aan de club verbonden. Joey Jongman (35) en Danny Monster (34) plakken er nog een jaar aan vast en vertellen over hun ambities voor het seizoen én hun hechte vriendschap. Een interview met de twee routiniers uit de presentatiegids, die binnenkort verschijnt.

Het begint inmiddels een ritueel te worden. Tijdens de winterstop zoeken de twee ervaren voetballers elkaar even op. “Ik ga volgend jaar alleen door, als jij doorgaat”, lachen ze dan. Zo gaat het nu al vier seizoenen lang en tot op heden is het antwoord steeds ‘ja’.

‘Het spelletje is te leuk’
“Ik twijfel al jaren”, lacht Joey Jongman. “Maar het spelletje is gewoon veel te leuk. Wedstrijden spelen, het gevoel van de kleedkamer, de derde helft”, somt hij op. “Ik ben het niet anders gewend, misschien is dat voor buitenstaanders moeilijk om te snappen. Als dat wegvalt, kom je toch in een bepaalde leegte terecht.”

Ook Danny Monster kan het spelletje nog niet missen, zegt hij. “Ik wil altijd voetballen en rij nooit met tegenzin naar de training”, zegt hij vrolijk. “Ik speel bij zo’n mooie club en in zo’n mooie divisie, daar ben ik echt hartstikke blij mee. Ik vind het zelfs wel lekker als de vakantie weer voorbij is. Ik hou wel van mijn vaste ritme van gezin, werken en voetbal.”

Bak aan ervaring
Danny Monster gaat zijn vijftiende seizoen in bij BVV Barendrecht, Joey Jongman zijn tiende. “Ik ben de oudste lul van het team”, lacht middenvelder Jongman. “Maar we hebben met zijn tweeën natuurlijk wel een bak aan ervaring. Ik hoor gelukkig van meerdere jongens dat ze blij zijn dat we nog een jaar blijven.”

“We zijn allebei nog steeds hartstikke fit”, vult Monster aan. “Dan blijft het ook leuk om te doen. Ik ben alleen wel van het middenveld naar de verdediging gegaan. Dat constante omschakelen als middenvelder lukt me niet meer. Maar ik ben nog steeds bloedfanatiek en wil het liefst gewoon alles spelen.”

Ook vrienden buiten het veld
Het voetballen bracht de twee routiniers bij elkaar, maar ook buiten de lijnen zien ze elkaar regelmatig. Monster: “Als voetballers hadden we gelijk een klik. We vormen echt een sterk duo in het veld, maar ook erbuiten. Inmiddels hebben we allebei een gezinnetje. We komen bij elkaar op verjaardagen en zijn ook op vakantie geweest in Mexico. De vriendschap is sterk.”

“Ik ken hem al veel te lang”, vult Jongman lachend aan. “Als je echt bij elkaar over de vloer komt en ook met elkaar op vakantie gaat, dan zit het wel goed. Hij is gewoon altijd zichzelf, het interesseert hem geen reet wat anderen van hem vinden. Ik vind dat wel mooi, hij is echt een maatje van me geworden.”

Tweede jaar is zwaarder
En dus maken ‘de maatjes’ zich weer op voor een nieuw seizoen. Wat zijn de verwachtingen? Jongman trapt af: “Dit jaar gaat zwaarder worden dan vorig jaar”, denkt hij. “In het eerste jaar op dit niveau werden we toch een beetje onderschat, denk ik. Tegenstanders gaan zich nu beter tegen ons wapenen, dat wordt een uitdaging.”

“Er staat wel een heel dynamisch team. We hebben fitte jongens, veel snelheid in de voorhoede en we maken veel doelpunten”, zegt hij. Danny Monster vult aan. “We hebben een hele nieuwe technische staf, maar wel min of meer dezelfde spelersgroep. Dus wat mij betreft gaan we wel weer voor het linkerrijtje.”

De toekomst
Over wat de toekomst brengt, doen beide heren nog geen uitspraken. Duidelijk is wel dat ze elkaar in de winterstop weer even zullen opzoeken. “Ja, dat is traditie. We beslissen niks voordat we elkaar hebben gesproken”, klinkt het lachend.

Maar áls Joey Jongman zijn carrière beëindigt, dan is het ook echt klaar. “Als ik stop, dan stop ik ook echt. Dan doe ik he-le-maal niks meer”, zegt hij gedecideerd. “Trainer worden dat zit niet in mij, daar heb ik het geduld niet voor. Ik neem gewoon afscheid en berg mijn schoenen op.”

Ook Danny Monster ziet zichzelf niet als trainer langs de lijn staan. “Nee hoor, ik vind het leuk om te spelen, maar verder ook niet. Ik kijk ook nooit voetbal”, zegt hij bloedserieus. “Echt niet. Ik heb daar helemaal geen geduld voor, joh. Als ik stop, komt er wat meer tijd voor mijn gezin en natuurlijk voor de vriendschap met Joey. Ook dat is hartstikke mooi.”