DRIE GENERATIES MIJNSBERGEN IN ZAALCOMPETITIE BVV

Team Flextra werd vorig jaar kampioen in de tweede divisie van de interne zaalvoetbalcompetitie van BVV Barendrecht. Uniek is dat er maar liefst drie generaties uit dezelfde familie actief zijn in het kampioensteam. Vader, zoon en kleinzoon Mijnsbergen vertellen in de presentatiegids 2023/2024 bevlogen over de vele memorabele momenten die dat oplevert. “Tegenstanders staan wel even te kijken als ze tegenover een 79-jarige keeper staan.”

Dat ene doelpunt zullen ze zich nog lang herinneren. Vader Henk (79 jaar) gooit als keeper de bal naar zijn zoon Eric (52 jaar), die op zijn beurt een lange bal geeft op kleinzoon Roan (20 jaar). Laatstgenoemde tikt in een vloeiende beweging de bal tussen de benen van de keeper het doel in. “Voor ons absoluut het hoogtepunt van het jaar, de bal ging letterlijk van oud naar jong”, lacht Eric Mijnsbergen.

Keepersprobleem
Zo’n 25 jaar geleden richtte Eric zijn bedrijf Flextra op, een specialist in het leveren van vaklieden in onder meer de schildersbranche, bouw, techniek en de metaalsector. Onder deze naam werd hij ook actief met een zaalvoetbalteam bij BVV Barendrecht. “Twee jaar geleden had ik ineens een keepersprobleem, dus toen heb ik voorzichtig mijn vader Henk voor een rentree gepolst.”

Henk heeft immers nagenoeg zijn hele leven gekeept in de zaal, maar is inmiddels al wel 79 jaar oud. “Ik heb tot mijn 20e bij Feyenoord gespeeld en daar medio jaren ’60 zelfs in het tweede elftal gekeept”, vertelt hij trots. Ondanks zijn leeftijd heeft hij zijn katachtige reflexen niet verleerd en houdt hij regelmatig zijn doel schoon. Voor Eric zijn dat de mooiste wedstrijden. “Dat wrijf ik er met een knipoog bij tegenstanders wel even in, hoor: dat ze niets eens kunnen scoren tegen een 79-jarige”, lacht hij. De reacties zijn sportief. “Ik krijg dan vaak spontaan een drankje aangeboden als ze mijn leeftijd horen”, glimlacht Henk.

Goed te combineren
Roan zorgde een jaar geleden, samen met enkele goede vrienden van hem, voor de nodige versterkingen van het team, wat verder bestaat uit enkele werknemers van Flextra. “Ik heb zelf eigenlijk nooit gevoetbald, hooguit op het pleintje met mijn vader”, legt hij uit. “Ik ben zelf actief als professioneel trampolinespringer, maar ging vroeger wel altijd kijken bij wedstrijden van mijn vader. Het zaalvoetbal is dus toch wel met de paplepel ingegoten.” Over de vraag wat specifiek zaalvoetbal zo leuk maakt, hoeven de heren niet lang na te denken. “Je bent veel meer aan de bal en er is altijd actie”, legt Eric uit. “Daarnaast is het in vergelijking met veldvoetbal vaak beter te combineren met een baan en gezinsleven, omdat je bijvoorbeeld geen trainingen hebt”, vult Henk hem aan.

Flextra beleefde vorig jaar zoals gezegd een zeer succesvol seizoen, waarin het team slechts één keer gelijkspeelde en één keer verloor. “Het kampioenschap was toen stiekem ook wel onze doelstelling, maar dat zal komend jaar in de eerste divisie wel anders worden”, blikt Roan alvast vooruit. “Top-5 moet kunnen, niet?”, vraagt Eric hardop. “Ik zou er blij mee zijn!”, besluit Henk het gesprek.